Met harde muziek in mijn oren of mijn reiscompagnon aan mijn zijde verlaat ik dagelijks de trein op Utrecht Centraal. Met een snelle pas loop ik dan van perron 14 naar de bussen toe, zonder op te letten wat er daadwerkelijk om mij heen gebeurt. Ik verlaat het hoge en moderne station en loop richting de bus, waarvan de uitlaat al staat te brommen. De gebouwen die mij omsingelen negeer ik compleet en ik zet een stap in de bus. Weg.
Als u niet bekend bent in Utrecht, zult u het wellicht enorm zonde vinden dat ik niet meer aandacht heb besteed aan de gebouwen die ik zojuist gepasseerd ben. In dit geval kan ik u zeggen: maakt u zich geen zorgen, ik heb niks gemist. De gebouwen zijn allen groots en robuust, maar achter deze dunne laag van voorkomen zit niets meer verscholen. De zin: ‘What you see is what you get’ is hier zeker van toepassing en het horizontale mensbeeld past perfect in deze oppervlakkige puzzel. De gebouwen zijn vlak, rechtlijnig en tonen weinig details. Net zoals het Centraal Station zijn ze puur functioneel van karakter. Authenticiteit ontbreekt hierdoor aan de gebouwen en ze vormen zich tot een eenheidsworst. Is dit erg? Tuurlijk niet! Een horizontaal persoon zal juist blij zijn met het simpele karakter van deze gebouwen. Hij heeft namelijk niet de behoefte om in een gebouw op te gaan, alle informatie erover te verzamelen en alle hoekjes en details te observeren.
Hieronder leest u een kort citaat van Baricco, waarin hij vertelt over ‘Hollywood wijn’.
”Tegenwoordig kan het zomaar gebeuren dat je in de wijnlokalen van een Italiaanse stad een Italiaan aantreft die zijn hollywoodwijn uit Sicilië drinkt, vóór het eten, terwijl hij wat chips en pikante zoutjes nuttigt. Het is al heel wat dat hij hem niet door een rietje drinkt terwijl hij naar de baseballwedsrijd op tv zit te kijken. De Barbaren!” (Barrico, A; De Barbaren; 2010; blz 39)
Deze Hollywoodwijn past totaal niet bij de Italiaanse topwijnen, maar de wijn wordt wel door mensen gewaardeerd. Deze situatie is ook van toepassing op de gebouwen waar ik in dit artikel over spreek. Hoe dieper je in de binnenstad van Utrecht terecht komt, hoe romantischer en authentieker de bouwwerken zijn. De eerder besproken gebouwen vallen hier buiten en zijn net als de hollywoodwijnen: simpel van smaak maar daardoor wel voor veel mensen te begrijpen.
Geschreven door Dylan Slim
Fotografie door Nicole Schoorl
Utereg, 't moois vaan aallemoal! 